افزایش چشمگیر نیاز برق در سالهای پیشرو و همزمان فرسودگی نیروگاههای حرارتی، کشور را در مسیر ناترازی جدی قرار داده و برنامهریزی برای توسعه تجدیدپذیرها را به یک ضرورت قطعی تبدیل کرده است.
پیک مصرف برق در سال ۱۴۰۵ به حدود ۸۲ هزار مگاوات میرسد و این در حالی است که کمبود تولید در همان سال به رقمی نزدیک به ۲۰ هزار مگاوات خواهد رسید.
تا سال ۱۴۰۲ ناترازی برق در حدود ۱۳ هزار مگاوات کشور را درگیر کرده بود و با رشد مداوم مصرف، محدودیت در تأمین گاز و استهلاک واحدهای حرارتی، این فاصله همچنان رو به افزایش است.
عبور ظرفیت نیروگاههای خورشیدی کشور از ۳ هزار مگاوات نتیجه همکاری صنایع، سرمایهگذاران و حمایت وزارت نیرو است و این روند نقش مهمی در کاهش ناترازی ایفا میکند.
